Kontzertuak

BOS 15
Hastapeneko abonua
- Dvorák: Kontzertua biolinerako eta orkestrarako la minorrean, op. 53 (32’)
- Van Beethoven: 3. sinfonia Mi bemol maiorrean, op. 55 “Heroikoa” (45’)
- I. Stravinsky: Hileta-kantua
Viviane Hagner, biolina
Erik Nielsen, zuzendaria
DATAK
- 04 maiatza 2017 Euskalduna Jauregia 19:30 h. Sarrerak Erosi
- 05 maiatza 2017 Euskalduna Jauregia 19:30 h. Sarrerak Erosi
Ezagutu hemen harpidedunak BOS izatea abantaila guztiak
VIVIANE HAGNER
Biolina
La violinista Viviane Hagner, nacida en Múnich, ha recibido excepcionales elogios por su inteligente musicalidad y apasionada maestría. Desde su debut internacional con solo 12 años, y su participación en el legendario ”joint concert” de las Filarmónicas de Israel y Berlín (dirigidas por Zubin Mehta en Tel Aviv) al año siguiente, Viviane Hagner ha adquirido profundidad y madurez en su forma de tocar, que se refleja en la serenidad que desprende en escena.
Hagner ha participado con las mejores orquestas del mundo incluyendo la Filarmónica de Berlín, Sinfónica de Boston, Sinfónica de Chicago, Filarmónica Checa, Gewandhaus de Leipzig, Filarmónica de Múnich, Filarmónica de Nueva York y Philharmonia, junto a directores como Abbado, Ashkenazy, Barenboim, Chailly, Chung, Eschenbach y Salonen. Destacan conciertos recientes como su debut con la Orquesta de Cleveland, su interpretación del concierto de cámara de Berg con la Orquesta Sinfónica Alemana de Berlín junto a Kent Nagano y Mari Kodama, conciertos con la Orquesta Sinfónica de la BBC, Gürzenich-Orchester de Colonia, Filarmónica de Helsinki, Konzerthausorchester Berlín, MDR Sinfonieorchester de Leipzig, Sinfónica de Montreal, Royal Stockholm Philharmonic, Staatskapelle de Dresde, Tonkünstler Orchester Niederösterreich y Sinfónica de Viena, así como su retorno al Carnegie Hall con la Orpheus Chamber Orchestra.
Además de su aproximación profunda y virtuosa al repertorio clásico, Viviane Hagner es una devota de las músicas nuevas, olvidadas o desconocidas. Defiende el trabajo de compositores como Sofia Gubaidulina, Karl Amadeus Hartmann o Witold Lutoslawski. Estrenó mundialmente el concierto para violín de Unsuk Chin junto a la Orquesta Sinfónica Alemana de Berlín y el director Kent Nagano, llevando después dicha obra a Estados Unidos, así como el nuevo concierto para violín de Simon Holt junto a la Orquesta Sinfónica de la BBC bajo la batuta de Jonathan Nott.
Comprometida con la música de cámara, Hagner es fundadora y directora artística del Festival Krzyżowa-Music, que promueve el intercambio de ideas y cultura, permitiendo a jóvenes y aspirantes a músicos la oportunidad de ensayar y tocar con artistas de renombre internacional. Otras actuaciones en festivales incluyen el Festival de Ravello, Festival de Pascua de Salzburgo, Mecklenburg-Vorpommern, Schleswig-Holstein, Marlboro, Ravinia y Mostly Mozart de Nueva York. Ha tocado en la Concertgebouw de Ámsterdam, Palau de la Música de Barcelona, Konzerthaus de Berlin, Köln Philharmonie, Wigmore y Queen Elizabeth Hall de Londres, el ciclo 92nd ST de Nueva York, Kioi Hall de Tokyo y Tonhalle de Zúrich.
La discográfica Hyperion ha publicado sus actuaciones de los conciertos de violín núm. 4 y 5 de Vieuxtemps, y la firma canadiense Analekta estrenó su grabación del concierto para violín de Unsuk Chin con Kent Nagano y la Orquesta Sinfónica de Montreal. Su interpretación de Tiefenrausch de Christian Jost dirigida por el propio compositor junto a la Filarmónica de Essen fue estrenada bajo el sello Capriccio junto con Deutschlandradio Kultur con gran éxito de crítica. Su primera grabación de recital cuenta con obras de Bartók, Hartmann y Bach.
Erlazionatutako ekitaldiak

BOSbaroque: Hasieran bazen Bach
Lekua: Euskalduna Jauregia
Juan de la Rubia, organo eta zuzendaria
Anna Reinhold, mezzosopranoa
I
GEORGE FREDERIC HANDEL (1685-1759)
Kontzertua organo eta orkestrarako sol minorrean Op. 4 1. zk. HWV 289
I. Larghetto e staccato
II. Allegro
III. Adagio
IV. Andante
Juan de la Rubia, organoa
JOHANN SEBASTIAN BACH (1685-1750)
170 kantata: “Vergnugte Ruh, beliebte Seelenlust”, BWV 170*
I. Aria: "Vergnugte Ruh, beliebte Seelenlust"
II. Recitative: "Die Weit, das Sundenhaus"
III. Aria: "Wie jammern mich doch die verkehrten Herzen"
IV. Recitative: "Wer sollte sich demnach wohl hier zu leben"
V. Aria: "Mir ekelt mehr zu leben"
Anna Reinhold, mezzosopranoa
II
JOHANN SEBASTIAN BACH (1685-1750)
146 kantata, “Wir müssen durch viel Trübsal”, BWV 146 sinfonia
GEORGE FREDERIC HANDEL (1685-1759)
Kontzertua organo eta orkestrarako Fa Maiorrean Op. 4 4. zk. HWV 292
I. Allegro
II. Andante
III. Adagio
IV. Allegro
Juan de la Rubia, organoa
JOHANN SEBASTIAN BACH (1685-1750)
35 kantata: “Geist und Seele wird verwirret” BWV 35*
I. Sinfonia
II. Aria: "Geist und Seele wird verwirret"
III. Recitative: "Ich wundre mich, denn alles, was man sieht"
IV. Aria: "Gott hat alles wohl gemacht"
V. Sinfonia
VI. Recitative: "Ach, starker Gott, lass mich doch dieses"
VII. Aria: "Ich wunsche mir, bei Gott zu leben"
Anna Reinhold, mezzosopranoa

Ganbera BOS 11
Lekua: Euskalduna Jauregia
M. Bruch:
Lau pieza klarinete, biola eta pianorako, op. 83
BOS hirukotea pianoarekin
C. Saint-Saëns, Fantasía Op. 124
Duo de fauta y arpa BOS
C. Debussy:
Dantza sakratua eta dantza profanoa harpa eta
harientzako
BOS ganbera-taldea
J. Françaix: Zortzikotea
BOSen hari- eta haize-zortzikotea

Madama Butterfly
Lekua: Euskalduna Jauregia
Giacomo Puccini
Emanaldiak
- Larunbata 2022ko Maiatzaren 21 19:00-etan
- Asteartea 2022ko Maiatzaren 24 19:30-etan
- Ostirala 2022ko Maiatzaren 27 19:30-etan
- Larunbata 2022ko Maiatzaren 28 19:00-etan (*OB)
- Astelehena 2022ko Maiatzaren 30 19:30-etan
*OB: Opera Berri
Babeslea:
FITXA
- Cio-Cio San: Maria Agresta*
- Cio-Cio San BERRI: Carmen Solís
- Pinkerton: Sergio Escobar
- Pinkerton BERRI: Javier Tomé
- Suzuki: Carmen Artaza*
- Sharpless: Damián del Castillo
- Goro: Jorge Rodríguez-Norton
- Kate Pinkerton: Marta Ubieta
- Yamadori eta Comisario: Jose Manuel Día
- Bonzo osaba: Fernando Latorre
- Erregistroko ofiziala: Javier Campo**
- Yakuside: Gexan Etxabe
- Cio-Cio San-en ama: Eider Torrijos**
- Cio-Cio San-en izeba: Leyre Mesa**
- Cio-Cio San-en lehengusina Olga Revuelta**
- Bilbao Orkestra Sinfonikoa
- Coro de Ópera de Bilbao: Zuz. VBoris Dujin
- Musical-zuzendaria: Henrik Nánási*
- Eszena-zuzendaria: Stefano Monti
- Koprodukzioa Teatro Comunale di Modena / Teatro Municipale di Piacenza
*ABAO Bilbao Operan debutatuko du
**Coro de Ópera de Bilbao
INFORMAZIO GEHIAGO
Benjamin Franklin Pinkerton, Estatu Batuetako Armadako ofiziala, Nagasakitik gertuko muino batean dagoen etxetxo bat ikuskatzen ari da, nondik portua ikusten den. Goro esaneko ezkontzaginari alokatuko dio. Etxearekin batera, hiru zerbitzari jasoko ditu, baita geisha bat ere, bere emaztea izan dadin. Haren izena Cio-Cio San da, baina Butterfly esaten diote denek. Alokairua, Japoniako ohituraren arabera, 999 urterako da, eta hilero berri daiteke. Sharpless kontsul estatubatuarra arnasestuka dator, muinoa igo ondoren. Pinkertonek yanki menderagaitzaren gaineko bere filosofia azalduko du, munduan zehar esperientzia eta gozamen bila dabilen horri buruzkoa. Ez daki ziur neska japoniarragatik sentitzen duena benetako maitasuna ote den ala apeta besterik ez, baina aurrera jarraitu eta harekin ezkontzeko asmoa du. Sharplessek ohartaraziko dio litekeena dela neskak bestelako ikuspegia izatea ezkontzari dagokionez, baina Pinkertonek, haren kezkei jaramonik egin gabe, egunen batean benetako emazte estatubatuarra edukiko duela esango dio. Kontsulari whiskia eskaini eta topa egitea proposatuko dio.
Butterfly heldu da, lagunekin batera, zeremoniarako. Aurkezpen formalaren osteko elkarrizketa batean, neskak hamabost urte besterik ez duela onartuko du, eta bere familia garrantzitsua izan zela garai batean, baina gero bizimodu erosoa galdu zutenez geisha izatetik bizitzea beste erremediorik ez duela izan. Haren senideak iritsi eta bi pertsona hain desberdinen arteko ezkontzaz hitz egiten hasiko dira. Cio-Cio Sanek bere ondasun urriak erakutsiko dizkio Pinkertoni, eta aitortuko dio misio kristauan egon dela eta bere senarraren erlijiora aldatzeko asmoa duela. Ordezkari inperialak ezkontza-kontratua irakurri ostean, senideek bikotea zorionduko dute. Bat-batean, urrunetik ahots mehatxagarri bat entzungo da: bontzoa da, Butterflyren osaba, apaiza bera. Neska misiora joateagatik eta arbasoen erlijioari uko egiteagatik madarikatzen ari da. Pinkertonek alde egiteko agindu die denei, eta Butterfly hitz gozoekin kontsolatzen saiatzen ari da. Suzukik eztei-kimonoa janzten lagunduko dio neskatoari, bikotea lorategian elkartu aurretik, non pasioaren mende eroriko diren.
II. Ekitaldia hasten denean, hiru urte igaro dira, eta Cio-Cio San senarra etxera noiz itzuliko zain dago. Suzukik laguntzeko erregutzen die jainkoei, baina Butterflyk errieta egiten dio Pinkertonek egun batean etxera itzuliko zela egindako promesaren ordez Japoniako jainkoengan sinesten duelako. Sharpless Pinkertonen gutun batekin dator, baina Butterflyri irakurtzeko astirik gabe Goro agertuko da neskaren azken ezkongaiarekin, Yamadori printze aberatsarekin, hain zuzen ere. Butterflyk, adeitasunez, tea eskainiko die gonbidatuei, baina ezin duela ezkondu azpimarratuko du: bere senar estatubatuarrak ez du utzi, eta halako batean itzuli egingo zela hitzeman zion. Gorori eta Yamadoriri joateko eskatuko die. Sharpless Pinkertonen gutuna irakurtzen saiatuko da, eta Butterflyri iradokiko dio beharbada berriz aztertu beharko lukeela Yamadoriren eskaintza. Orduan, neskak Pinkertonekin izan duen semea erakutsiko dio kontsulari; “Atsekabe” du izena, baina aita itzultzen denean “Zorion” esango diote. Sharpless zeharo lur jota dago, eta ezin du eskutitza irakurtzen jarraitu. Pinkertoni bere semearen berri emango diola agindu eta alde egingo du. Portuan, kanoikada batek itsasontzi bat datorrela iragarri du. Butterflyk eta Suzukik terrazatik irakurri dute haren izena: Pinkerton. Pozarren, neska biek etxea lorez apaintzeari ekingo diote. Gauean, itxaronaldian, Butterflyk, Suzukik eta mutikoak ez diote begirik kenduko portuari.
Egunsentian, Suzuki lo egiten saiatzeko esan eta esan ari zaio Butterflyri. Honek semea etxean sartuko du. Orduan, Sharpless, Pinkerton eta Kate, Pinkertonen emazte berria, azalduko dira. Suzuki emakume estatubatuarra nor den konturatu eta prest agertuko da albistea Butterflyri jakinarazten laguntzeko. Pinkerton, kulpa-sentsazioa duela, apur bat urrunduko da etxe horretan eman zituen egunak gogora ekartzeko. Cio-Cio San presaka sartu da gelan, Pinkerton aurkitzeko itxaropenarekin, baina haren ordez Kate ikusi du. Egoeraz jabetuta, semeari uko egiteko prest agertuko da, baldin eta Pinkerton badator haren bila. Denak etxetik bota ondoren, Butterflyk aita zenak bere buruaz beste egiteko erabili zuen daga aterako du, nahiago baitu ohorez hil lotsaz bizi baino. Ustekabean, semea sartuko da, baina amak lorategira eramango du eta errezela baten atzean ezkutatuko da. Pinkerton hari deika sartzean, neska gazteak bere burua sastakatuko du.

Achúcarro eta erakusketa bateko koadroak
Lekua: Euskalduna Jauregia
A. Holmès: Andromède, poema sinfonikoa
C. Franck: Piano eta orkestrarako bariazio
sinfonikoak
M. Mussorsky/ M. Ravel: Cuadros de una
exposición
Joaquín Achúcarro, pianoa
Giancarlo Guerrero, zuzendaria